Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze
Adresy proponowanych stron www. z różnego typu ćwiczeniami
z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej do wykonania z dziećmi w domu:
http://mojedziecikreatywnie.pl/2013/08/mala-motoryka/
http://www.uczymyibawimy.pl/2017/02/motoryka-maa-cwiczenia-z-zakresu.html
http://mojedziecikreatywnie.pl/2015/03/nakretkowa-nauka-i-zabawa/
http://www.sugaraunts.com/2015/09/31-days-of-occupational-therapy-with.html
https://teczowakrainaczarow.blogspot.com/2017/05/domowa-terapia-reki.html
Propozycje ćwiczeń z zakresu terapii ręki do wykonania wraz z dzieckiem w domu
Ćwiczenia wstępne: wzmocnienie obręczy barkowej:
- czołganie się,
- turlanie po podłodze- ręce wyprostowane za głową,
- chód na czworakach- zwracamy uwagę na naprzemienność ruchów rąk i nóg,
- przenoszenie przedmiotów na plecach na czworakach
- rzucanie piłki - w parze z rodzicem
- obroty rąk - duże ruchy przechodzące w coraz mniejsze
Ćwiczenia koordynacji wzrokowo- ruchowej:
- zabawy ze spinaczami do bielizny- przypnij czerwony spinacz do prawej nogawki itp.,
- chodzenia stopa za stopą - do przodu, do tyłu
- odbijanie piłki od ściany i łapanie jej,
Ćwiczenia przedramion, nadgarstków:
- przesypywanie ryżu, kaszy z miski do miski, wybranie z ziarenek kolorowych piłeczek,
guzików, kamyczków z użyciem łyżki,
- zamalowywanie dużej powierzchni dużym pędzlami lub wałeczkiem malarskim.
- otwieranie pojemników,
Ćwiczenia ruchów precyzyjnych:
- wydzieranie pasków papieru,
- zwijanie pasków papieru w kulki,
- zabawy w piasku kinetycznym,
- malowanie farbami za pomocą palców,
- zabawy z piance do golenia lub piasku- rysowanie wzorów
- wyciągnie, przenoszenie elementów za pomocą różnych szczypców, pęsetek
- zabawy z plasteliną, modeliną,
Ćwiczenia graficzne:
- kreślenie form kolistych (ale za pomocą kredki lub flamastra),
- malowanie konturowych rysunków,
- kopiowanie rysunków przez kalkę techniczną
Ćwiczenia na przekraczanie środkowej linii ciała
Ćwiczenia te mają za zadanie stymulować i tworzyć nowe połączenia pomiędzy prawą i lewą półkulą mózgową i znajdującymi się tam ośrodkami oraz wzmacniać ciało modzelowate. Są to zabawy tak naturalne, że bez problemu wprowadzisz je do codziennych aktywności swojego dziecka.
Maszeruj, turlaj się, raczkuj, czołgaj
Pamiętaj, że maszerując z użyciem rąk i nóg ruch i ugięcie prawej nogi łączy się z ruchem i ugięciem lewej ręki. I odwrotnie. Jeśli Twoje dziecko ma z tym problem zacznijcie tylko od nóg. Ćwiczeniom nadajcie określony rytm np. ulubionej piosenki dziecka.
Raczkowanie, czołganie się, czy robienie pajacyków (w pierwszym etapie na leżąco, a później na stojąco) to najbardziej naturalne aktywności stymulujące symetrię ruchów ciała.
Zróbcie tor przeszkód z krzeseł i poduszek, zawińcie dziecko w koc energicznie go rozwijając, bawcie się w Szymon Mówi (gdy dziecko musi wykonywać pewną czynność zadaną przez prowadzącego) albo w lustro (gdy dziecko musi odzwierciedlać czynności przez was wykonywane).
Rysuj oburącz
Potrzebujecie jedynie duży arkusz papieru i dwa mazaki. Namów dziecko by rysowało jednocześnie i symetrycznie. Możecie zacząć od dwóch obiektów np. kół rysowanych obok siebie. Uczul dziecko by rysunki były jednakowej wielkości i kształtu. W kolejnym etapie możecie rysować jeden obiekt np. serce gdzie lewa ręka rysuje lewą połowę serca, a prawa rysuje jego prawą połowę.
Zabawę możecie przenieść na płytki chodnikowe i starać się symetrycznie wrysowywać koła w kwadraty chodnika.
Myj oka
Wystarczy gąbka i miska z wodą. Powierzchnią do mycia może być szyba okna, samochód albo ściany prysznica podczas wieczornej kąpieli. Poleć dziecku by wykonywało duże koła raz jedną, raz drugą ręką. Stymulacja jest wówczas jednostronna, ale przekraczana jest linia środkowa ciała. Dziecko może też trzymać gąbkę oburącz i wykonywać ruchy liniowe w każdym kierunku. Jeśli dodacie do tego piosenkę i rytm stymulacja murowana!
Tańcz z wstążkami
Do tej zabawy potrzebujecie szerokich wstążek w dwóch kolorach o długości około 1,5 m. Taniec i zabawa z wstążkami są bardzo intuicyjne! W zasadzie nie potrzeba do niej instrukcji. Im więcej symetrycznych i naprzemiennych ruchów rąk i nóg tym lepiej.
Życzę wesołej, wspólnej zabawy!
PRZYKŁADY ĆWICZEŃ USPRAWNIAJĄCYCH PERCEPCJĘ SŁUCHOWĄ:
1. Odtwarzanie struktur dźwiękowych:
- wystukiwanie rytmu (wcześniej zaprezentowanego przez rodzica, np. dwa uderzenia o stół - trzy klaśnięcia - dwa tupnięcia.
- wyklaskiwanie rytmu na podstawie ustalonego wcześniej schematu graficznego (np. kwadrat -tupanie, trójkąt - klaskanie, koło -uderzanie rękami o nogi, rodzic układa figury w określony sposób, a dziecko musi odtworzyć rytm zgodnie z ustaloną zasadą – jaka figura odpowiada jakiemu dźwiękowi.
Ważne: stopniowanie trudności – najpierw 3 figury, a potem 6, 9).
2. Śpiewanie/powtarzanie wyrazów podanych przez rodzica –
najpierw dwa trzy wyrazy, potem coraz więcej (np. kot – sanki – stół).
3. Różnicowanie dźwięków z najbliższego otoczenia:
· nazywanie ich i naśladowanie
· rozpoznawanie osób po głosie (można wcześniej nagrać głos osób z otoczenia dziecka – mamy, taty, babci, zadaniem dziecka jest rozpoznać, do kogo należy prezentowany głos);
· łączenie dźwięku z obrazkiem – np. czajnik (zdjęcie czajnika, konkretny przedmiot)
z zaprezentowanym dźwiękiem (np. puszczonym z płyty);
· zabawa „Co słyszę?” – rodzic chowa się i prezentuje jakiś dźwięk (z otoczenia dziecka, np. szczekanie psa), zadaniem dziecka jest odgadnąć jaki to dźwięk.
4. Podział zdań na wyrazy
(wyrazy dwusylabowe, wyrazy trzysylabowe, wyrazy wielosylabowe).
5. Łączenie sylab w wyrazy:
"Jaki to będzie wyraz, kiedy powiem pił-ka? A kiedy powiem sa-mo-lot?”
Najpierw wyrazy składające się z 3 sylab, potem coraz trudniejsze
6. Wyodrębnianie pierwszej głoski :
"Co słyszysz na początku wyrazu Ania, oko, Ewa itp."
Najpierw dziecko powinno opanować wyróżnianie samogłosek, a potem spółgłosek na początku wyrazu (biurko, samochód itp.)
7. Różnicowanie wyrazów podobnie brzmiącychnp. półka-bułka, kosa-koza.
8. Zabawa w dobieranie wyrazów na określoną głoskę, tworzenie ciągów wyrazowych : („Teraz będziemy mówić wyrazy na literę a” itp.)
9. Ćwiczenia rytmiczne- wypowiadanie rytmiczne treści krótkich wierszyków np. z wyklaskiwaniem
10. Łączenie głosek w wyrazy, dzielenie wyrazów na głoski
(„Jaki to wyraz kiedy mówię m-a-m-a?” Jakie głoski słyszysz w wyrazie dom waga itp.
11. Segregowanie wyrazów wg ilości sylab, głosek
– rodzic przygotowuje karteczki z różnymi wyrazami (nazwy zwierząt, owoców itp., jeden wyraz na jednej karteczce. Zadaniem dziecka jest przeczytać głośno każdy wyraz, podzielić go na sylaby lub głoski, a następnie przyporządkować do określonej grupy, np. grupy zielonej („Na zielonej kartce połóż te wyrazy, które mają trzy sylaby, a na żółtej te, które mają cztery sylaby”).
12. Wspólne układanie i nauka rymowanek, uzupełnianie słów w znanych rymowankach:
np. lata osa koło …., śnieżek prószy marzną ……
Zabawy pogłębiające więzi rodzica z dzieckiem
Masażyki z wykorzystaniem wierszyków np. „Płynęła sobie rzeczka…”,
Przytulanie, gilgotanie, kołysanie,
„Koguciki”- kucnijcie naprzeciw siebie, wyciągnijcie przed siebie obie dłonie i podskakując starajcie się odepchnąć,
„Pizza” – na plecach dziecka wykonaj następujący masaż „ugnieć ciasto, nakłuj je widelcem, posmaruj oliwą, posyp serem, upiecz, a na końcu schrup z zachwytem”,
„Winda”- stojąc podnieś dziecko na ręce, przytul, a następnie delikatnie spuść na dół- dziecko zjeżdża po ciele rodzica,
„Raczkowanie”– pochodźcie na czworakach, chwytajcie się za stopy, przepychajcie, przechodźcie pod lub nad sobą.
Zabawy z kocykiem:
„Naleśnik” – zwiń dziecko w kocyk, delikatnie turlaj je po podłodze;
„Kółka, zygzaki”- poproś, by dziecko położyło się na kocyku. Chwyć za koc i ciągnij delikatnie po podłodze; wykonuj zygzaki, koła itp.;
„Hamak” – chwyćcie koc za rogi i delikatnie bujajcie dziecko.
Ćwiczenia z zakresu terapii ręki
Celem ćwiczeń jest przygotowanie obręczy barkowej, zbudowanie stabilizacji centralnej, poprawa propriocepcji.
1. Ćwiczenia wzmacniające obręcz barkową, poprawę stabilizacji, czucia głębokiego:
czołganie się,
turlanie po podłodze- ręce wyprostowane za głową- w rękach dziecko trzyma woreczek lub piłeczkę,
chód na czworakach- powoli- ważna naprzemienność ruchów rąk i nóg,
tragarz- przenoszenie przedmiotów na plecach na czworakach,
obroty rąk - duże ruchy przechodzące w coraz mniejsze - dziecko ma w rękach kolorowe tasiemki. Początkowo ruchy oburącz, następnie ruchy naprzemienne,
ruchy rąk na boki i do przodu z tasiemkami - ręce wyprostowane - zwracamy uwagę na pracę barków. Początkowo ruchy oburącz, następnie ruchy naprzemienne.
2. Ćwiczenia koordynacji wzrokowo- ruchowej:
zabawy ze spinaczami do bielizny- przepinanie spinaczy na polecenie rodzica - przypnij czerwony spinacz do prawej nogawki. Odpinanie spinaczy przypiętych do ubrań dziecka i wrzucanie ich do pudełka znajdującego się za nim.
chodzenia stopa za stopą - do przodu, do tyłu
wskakiwanie do kół np. z bibuły przodem, bokiem, tyłem,
kozłowanie piłki,
odbijanie piłki od ściany i łapanie jej,
3. Ćwiczenia przedramion, nadgarstków:
ćwiczenia z wykorzystaniem kolorowych tasiemek lub pasków bibuły- kreślenie dużych i małych kółek - nad głową, przed sobą,
przesypywanie ryżu, kaszy z miski do miski, wybranie z ziarenek kolorowych piłeczek, guzików, kamyczków z użyciem łyżki,
zamalowywanie dużej powierzchni - zadaniem dzieci jest zamalowanie dużej powierzchni szarego papieru, której granice wcześniej zaznaczył rodzic, dziecko maluje dużymi pędzlami. Istotne, by ruchu były duże, wykonywane od góry do dołu i od lewej do prawej,
odkręcanie słoików, otwieranie pojemników,
zabawy z pianką do golenia- dziecko na folii rozłożonej przed nimi rozmazuje piankę do golenia, naśladuje ruchy rodzica np. rysuje falę, koła, całą dłonią- raz prawą, raz lewą ręka.
4. Ćwiczenia ruchów precyzyjnych
wydzieranie pasków papieru,
zwijanie pasków papieru w kulki,
zabawy w piasku kinetycznym,
malowanie farbami za pomocą palców,
wyciągnie, przenoszenie elementów za pomocą różnych szczypców, pęsetek
rozcieranie plasteliny, inne zabawy z plasteliną, modeliną.
Dziecięce masażyki.
Dziecko poznaje świat i uczy się go spontanicznie – poprzez dotyk i ruch. Te dwa zmysły są dla niego źródłem wiedzy o świecie.
Podczas zabaw z przedszkolakiem, warto znaleźć stałe miejsce dla zabaw opartych na dotyku, które nazywane są masażykami. O tego rodzaju masażu mówi się obrazowo jako o „sercu na dłoni”, gdyż jest on formą okazywania dziecku przez rodzica miłości poprzez dotyk. Zabawy te powstały z myślą o dzieciach i rodzicach, aby pogłębiać ich więź uczuciową i fizyczną. Masażyki te uczą dziecko: orientacji we własnym ciele, pomagają poznać kierunki (góra-dół, lewo-prawo) i pozwalają mu doznawać różnego rodzaju bodźce dotykowe. Masażyki pomagają dziecku skoncentrować się na sobie, swoim ciele, dzięki czemu się ono uspokaja i odpręża.
„Przyszła myszka”
Przyszła myszka do braciszka - na plecach dziecka wykonujemy posuwiste ruchy opuszkami złączonych palców;
tu zajrzała, tam wskoczyła - lekko drapiemy dziecko za jednym uchem;
a na koniec tu się skryła - następnie za drugim i wsuwamy palec za kołnierzyk.
„Rzeczka”
Płynie, wije się rzeczka - rysujemy na plecach dziecka falistą linię;
jak błyszcząca wstążeczka - delikatnie drapiemy je po plecach;
u się srebrzy, tam ginie - wsuwamy palce za kołnierzyk;
A tam znowu wypłynie - przenosimy dłoń pod pachę i szybko wyjmujemy.
„Pajączek”
Wspinał się pajączek po rynnie - kroczymy palcami po plecach dziecka, od dołu ku górze;
Spadł wielki deszcz i zmył pajączka - przykładamy do nich obie dłonie i szybko przesuwamy je w dół;
Zaświeciło słoneczko, wysuszyło pajączka, rynnę i... - masujemy plecy ruchem okrężnym aż poczujemy ciepło;
Wspinał się pajączek po rynnie... - zaczynamy od początku.
„Jesienny masaż”
Przyszła jesień z deszczowymi chmurami, a po parku chodzą dzieci parami -„maszerujemy ”- palcem wskazującym i środkowym plecach dziecka;
Na alejkach ścielą się z liści dywan - głaskamy plecy całą dłonią;
I brązowe spadają kasztany - delikatnie kłujemy palcem po plecach dziecka;
My zbieramy te dary jesieni - pukamy w plecy dziecka pięcioma palcami;
Układamy je w rządkach na ziemi - rysujemy grzbietem dłoni linie;
W domu tato wywierci w nich dziurki – wiercimy dziurki opuszkiem palców Nawleczemy je wtedy na sznurki - kreślimydwie faliste linie rękoma po plecach.
„Żabka”
Żaba robi długi skok - klepiemy dwie odległe części ciała dziecka stopy i potem głowę;
Wieje wietrzyk: fiu, fiu, fiu - dmuchamy w jedno i w drugie ucho dziecka;
kropi deszczyk: puk, puk, puk - stukamy w plecy dziecka wszystkimi palcami;
deszcz ze śniegiem: chlup, chlup, chlup - klepiemy plecki dziecka dłońmi złożonymi w miseczki;
a grad w szyby łup, łup, łup - stukamy dłońmi zwiniętymi w pięści;
Świeci słonko - palcem wykonujemy na plecach koliste ruchy;
wieje wietrzyk - dmuchamy we włosy dziecka;
pada deszczyk - znowu stukamy opuszkami palców;
Czujesz dreszczyk? - leciutko szczypiemy w kark.
„Prawa, lewa”
Posmaruję prawą nogę, żeby poszła w długą drogę,
nakremuję lewą nogę, bo na jednej iść nie mogę.
Twoją małą, prawą nóżkę wnet położę na poduszkę,
a dla twojej lewej nóżki mam masażyk na paluszki.
Pomasuję ci paluszki u twej małej, lewej nóżki.
Prawa nóżka też je ma
Kto je pomasuje?
Ja!
Zabawy rozwijające inteligencję emocjonalną dzieci .
Rodzicu !!!
Dzisiejsze nieśmiałe dziecko, to to, z którego wczoraj się śmialiśmy.
Dzisiejsze okrutne dziecko, to to, które wczoraj biliśmy.
Dzisiejsze dziecko, które oszukuje, to to, w które wczoraj nie wierzyliśmy.
Dzisiejsze zbuntowane dziecko, to to, nad którym się wczoraj znęcaliśmy.
Dzisiejsze zakochane dziecko, to to, które wczoraj pieściliśmy.
Dzisiejsze roztropne dziecko, to to, któremu wczoraj dodawaliśmy otuchy.
Dzisiejsze serdeczne dziecko, to to, któremu wczoraj okazywaliśmy miłość.
Dzisiejsze mądre dziecko, to to, które wczoraj wychowaliśmy.
Dzisiejsze wyrozumiałe dziecko, to to, któremu wczoraj przebaczyliśmy.
Dzisiejszy człowiek, który żyje miłością i pięknem, to dziecko, które wczoraj żyło radością.
- Nazywanie uczuć .
W czasie tej zabawy rodzice z dziećmi oglądają ilustracje lub zdjęcia przedstawiające różne postacie i nazywają przeżywane przez nie uczucia np. radość, smutek, strach, gniew, zdziwienie. Następnie opisują i wymyślają co takiego się wydarzyło, że dana osoba na obrazku właśnie to odczuwa.
- Wyrażanie uczuć mimiką .
Dzieci i rodzice oglądają ilustracje z twarzami wyrażającymi różne emocje i nazywają je. Następnie dziecko otrzymuje jedną ilustrację i mimiką twarzy pokazuje dane uczucie, tak aby rodzic mógł je rozpoznać. I tak na zmianę, raz rodzic, raz dziecko.
- Malowanie po omacku.
Dziecko ma zawiązane oczy, a rodzic pomaga mu, poprzez kierowanie jego ręką namalować wyjątkowy obraz. Kiedy dzieło jest skończone "pomocnik" odwiązuje chustę "malarzowi" i razem próbują odgadnąć, co pojawiło się na kartce/ płótnie. Później następuje zamiana ról i rodzic staje się „malarzem”
- Lustro.
Dziecko stoi naprzeciwko rodzica, który jest lustrem. Dziecko ma za zadanie pokazywać różne miny wyrażające emocje, a rodzic próbuje je dokładnie powtórzyć. Potem następuje zamiana ról.
- Kocham Cię, gdy ...
Codziennie przed snem rodzice wypowiadają zdanie - Kocham Cię, gdy...? i następnie podają trzy powody. Potem to samo mówi dziecko. Wszyscy starają się każdego wieczoru szukać nowych odpowiedzi, co wymaga przypominania sobie różnych szczegółów z całego dnia i umiejętności ich nazywania oraz szukania pozytywnych cech drugiej osoby.
- Dłoń.
Razem z dzieckiem nawzajem odrysowujemy swoje dłonie. Następnie w miejsce palców wpisujemy 5 swoich mocnych stron, co w sobie lubię, z czego jestem dumny, oczywiście maluchy mogą umieścić tam rysunki. Potem bierzemy drugą odrysowana dłoń i teraz następuje zamiana, dziecko wypisuje za co lubi mamę czy tatę, a rodzić wypisuje mocne strony swojej pociechy.
Dzięki tej zabawie nie tylko rodzić ma możliwość poznania, tego jak postrzega siebie dziecko, ale również maluch uświadamia sobie, że dużo potrafi i w wielu czynnościach, sytuacjach czy zachowaniach jest dobry.